Hoorde laatst dat ik een vage studie had gedaan. Moest erom giechelen. Nee, dat lieg ik. Eerst moest ik even zuchten. Klemde misschien geërgerd mijn tanden op elkaar. Maar daarna besefte ik ook hoeveel profijt ik nog dagelijks heb van de creatieve wereld waarin ik ben opgegroeid.
Van jongs af aan ben ik getraind in het bedenken, maken en uitvoeren van concepten. Ik leerde er om in de huid van een ander te kruipen. Later, tijdens mijn dansopleiding choreografie was ik intensief bezig met de vraag ‘wat wil ik het publiek laten voelen?’
Allemaal vaardigheden die je als tekstschrijver ook nodig hebt; het verplaatsen in de ideale klant, teksten schrijven die de lezer blijft boeien, een samenhangend geheel creëren in de tekst en het raken van de juiste snaar wanneer je een boodschap wilt overbrengen.
Eenmaal bekend met het creatieve proces is ‘iets tot werkelijkheid brengen van wat er in je hoofd zit’ geen verrassing meer. Dus die vage studie aan de dansacademie? Die was inderdaad nog ergens goed voor. En daarvoor gelukkig ook al, hoor!